Tuinkabouters zijn typisch gevormd in de menselijke vorm als kleine beeldjes. Door de eeuwen heen werden ze traditioneel met de hand gemaakt van terracotta klei, met behulp van een mal. Zodra de vorm stevig werd, kon de kabouter uit de mal worden gehaald.

De volgende stap was het drogen en verhitten in een oven, een speciaal soort oven die gebruikt wordt voor het bakken van aardewerk tot het hard werd. De laatste stap was het beschilderen en borstelen van de kabouter in heldere kleuren.

Met de ontwikkeling van de technologie begonnen de fabrikanten andere materialen te gebruiken, zoals harsen en, meer recentelijk, plastic.

Tegenwoordig zijn er online veel handleidingen beschikbaar over hoe je thuis een tuinkabouter kunt maken.

Soorten tuinkabouters

De details van het uiterlijk van tuinkabouters hebben in de loop der eeuwen veel veranderingen ondergaan.

De meeste zijn vormgegeven als mannetjes met lange, witte baarden en pijpen. Vrouwelijke kabouters waren eerder zeldzaam en meestal zonder baard, maar met een eenvoudige jurk en dezelfde puntmuts als de mannelijke. Daardoor kunnen ze enigszins op heksen lijken. Ze kunnen ook worden weergegeven als een kabouterfamilie, bestaande uit een moeder, vader en kinderen. Er zijn grote en kleine tuinkabouters.

Omdat ze volgens de legende moesten helpen met vegen en planten, werden traditionele tuinkabouters meestal afgebeeld met tuingereedschap in de hand, zoals schoppen of kruiwagens. Modernere kabouters worden eerder afgebeeld tijdens hun vrije tijd – lezen, vissen of dutten.

Uitgelicht: foute tuinkabouters

Gebruik van kabouters in de tuin

Er zijn verschillende toepassingen van kabouters in de tuin. Ze kunnen op verschillende plaatsen in de tuin of rond het huis worden gezet: verstopt in je achtertuin, in de bloembedden of struiken.

Kabouters zullen het ook goed doen als decoratie bij een waterpartij – een vijver of een fontein; ze kunnen reflecteren in het water. Ze kunnen ook verwerkt worden in verlichtingsinstallaties op zonne-energie.

Ook kan een tuinkabouter ergens rond de voortuin worden geplaatst, bijvoorbeeld bij de voortrap, waar hij als middelpunt kan dienen. In het kader van voortuinen kunnen kabouters saaie grasveldjes leuker en interessanter maken.

Conclusie

Vanaf het begin van de westerse beschaving was tuinieren een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven en de ontspanning. Tuinkabouters hebben daarin een grote rol gekregen. Specifiek gerelateerd aan de tuintraditie bleven ze het meest voorkomende stereotype van huistuinen over de hele wereld. Tuinkabouters zijn een lief cliché.

Anderzijds, gezien als geestverwanten en menselijke hulpjes, diep geworteld in onze traditie en mythologie, werden ze een onvermijdelijk onderdeel van elke kindertijd. De verhalen die ze uitbeelden houden de continuïteit van de cultuur in stand, zelfs buiten het tuinieren om.